Celem gospodarki łowieckiej jest utrzymanie możliwe najliczniejszego stanu zwierzyny w odpowiedniej strukturze wiekowej i płciowej, przy znośnych gospodarczo szkodach w drzewostanach, których wielkość powinna być jedynym racjonalnym kryterium regulacji stanu zwierzyny.
Gospodarka łowiecka musi być integralną częścią gospodarki leśnej, a zwierzyna składową częścią ekosystemu leśnego. Zachowanie lasu i jego wielofunkcyjnego charakteru traktować należy jako priorytetowe zadanie hodowli lasu.
Nadmiar szkód w uprawach, które ograniczają dostosowanie ich składu gatunkowego do potencjału siedliska oraz osiągnięcie właściwej jakości upraw, musi być sygnałem do redukcji stanu pogłowia zwierzyny.
Działalność z zakresu gospodarki łowieckiej obejmuje następujące zagadnienia:
- Utrzymanie w wysokiej kulturze poletek łowieckich
- Wykorzystywanie możliwości do tworzenia poletek zgryzowych.
- Dokarmianie zwierzyny w celu ochrony pól.
- Zakładanie pasów zaporowych.
- Ochronę ostoi zwierzyny, poprzez jej odpowiednie oznakowanie i ograniczenie wstępu.
- Planowy odstrzał zapewniający właściwą strukturę płci i wieku oraz kondycji poszczególnych gatunków.
- Ochronę upraw i młodników poprzez grodzenie, zabezpieczanie mechaniczne i chemiczne celem minimalizacji szkód.
- Systematyczne poprawianie warunków żerowych dla zwierzyny m.in. przez:
- 1. Wprowadzanie do drzewostanów gatunków drzew i krzewów takich jak: kasztanowiec, wierzby paszowe, dzikie drzewa owocowe,
- 2. Wykładanie drzew do spałowania i planowanie trzebieży pod kątem zapewnienia jeleniowatym świerzej kory w okresie zimowym.